οικιστικός

-ή, -ό (Α οἰκιστικός, -ή, -όν) [οικιστής]

νεοελλ.

1. ο σχετικός με την κατασκευή οικισμών («οικιστικός σχεδιασμός»)

2. αυτός που αποτελείται από κατοικίες («οικιστικό σύνολο»)

3. το θηλ. ως ουσ. η οικιστική

σύγχρονη επιστήμη, κλάδος τής πολεοδομίας και τής αρχιτεκτονικής που έχει ως αντικείμενο τη δημιουργία νέων ή τη διαμόρφωση ήδη υπαρχόντων οικοδομικών συνόλων ώστε η διαβίωση τών ανθρώπων να είναι ευχερής και άνετη

4. φρ. «οικιστική οικονομική» — τομέας τής οικονομικής που έχει ως αντικείμενό του την οικονομικότητα τής κατασκευής και λειτουργίας τών ανθρώπινων κατοικιών σε σχέση με τα πολεοδομικά δεδομένα

αρχ.

αυτός που αρμόζει σε οικιστή ή που είναι όμοιος με αυτόν.

επίρρ...

οἰκιστικῶς (Α)

σε σχέση με την οίκιση, τον οικισμό ή τον οικιστή.